Wie ben ik?
Ik ben Ashwin Arya, volger van de Veda’s en toegewijde aanbidder van de Deva’s. De Veda’s zijn de meest fundamentele geschriften van de Sanātana Dharma en kennen daarom geen inherente dogma’s. Zij verkondigen geen religie, maar een universele filosofie gebaseerd op goddelijke poëzie.
Al als klein jongetje had het hindoeïsme een grote impact op mijn wereldbeeld en mijn visie op het leven. Vanaf mijn jeugd was ik gefascineerd door havans, mantra’s, pandits en Bhagavān. Dit leidde op natuurlijke wijze tot de ultieme levensvraag:
“Waar komen wij vandaan?” en met “wij” bedoel ik de gehele mensheid en wereld.
Door pandits na te bootsen kwam ik al op vroege leeftijd in aanraking met vele aspecten van de Sanātana Dharma. Deze belangstelling werd met de tijd alleen maar sterker.
Zoals veel hindoes in Nederland en Suriname ben ik een kind van de geest van de moderne tijd.
Mijn familie is namelijk een gemengde "Arya Samaj-Sanātana Dharma" familie. Mijn adja was van huis uit namelijk Sanātan; zijn kant van de familie is dat grotendeels nog steeds. Mijn adjie komt uit een Arya Samaj familie en ook haar familie is tot op heden Arya Samaji. In onze familietak heeft de Arya Samaj echter de overhand gekregen. Daardoor ben ik in mijn jeugd sterk beïnvloed geweest door dit gedachtegoed en ontwikkelde ik al vroeg een fascinatie voor de Veda’s.
Het bijzondere is dat mijn moeder Arubaans is en mijn vader Hindoestaans. Toch was het juist mijn Arubaanse moeder die mij van jongs af aan stimuleerde het hindoeïsme te verkennen. In haar onschuldige onwetendheid kocht zij voor mij tussen mijn zesde en tiende jaar stripboekjes van Amar Chitra Katha, een Indiase uitgeverij die de Sanātana Dharma in kinderlijke verhaalvorm verspreidt.
In deze stripboekjes las ik verhalen uit de Veda’s, Upanishads, Rāmāyaṇa, Mahābhārata en Purāna’s. Zo maakte ik kennis met de brede wereld van de Sanātana Dharma, ver voorbij het kader van puur Arya Samaj gedachtegoed.
Ik heb dit nooit met iemand in mijn familie gedeeld, maar deze stripboeken hebben mij de Dharma in haar volle wezen laten ontdekken.
Mijn manier van denken is daardoor nooit beperkt gebleven tot één kader: noch dat van de Samaj, noch dat van puur Purānische mythologie. Juist mijn opvoeding binnen de Samaj heeft mijn blik verbreed.
Tegen mijn puberteit groeide mijn passie voor de Dharma steeds verder. Op een dag besloot ik wekelijks met mijn adjie mee te gaan naar de Arya Sabha Mandir in Rotterdam. Daar leerde ik Devanāgarī lezen, het schrift waarin onze heilige teksten zijn geschreven. Vanaf mijn twaalfde, dertiende levensjaar gingen de poorten van de Sanātana Dharma voor mij open. Ik begon de geschriften te lezen en de mantra’s uit de Veda’s te bestuderen. Op mijn veertiende verrichtte ik mijn eerste havan in de Mandir. Ik werd toen de jonge ster van de Arya Samaj in die tijd.
Vanaf dat moment noemde men mij al “pandit”, een zwaarbeladen titel waar ik een hekel aan had maar waar niemand naar luisterde. Ik moest en zou een pandit worden van een nieuwe generatie, iemand die nieuw leven zou blazen in de inmiddels starre levensloop van de Arya Samaj.
Dit ging door tot ik zeventien, achttien jaar was. Toen verloor ik mijn interesse in mandirs, havans en de praktische kant van de Dharma in het algemeen. Net als veel andere jongeren raakte ik geïnteresseerd in alcohol, feestjes, uitgaan en natuurlijk vrouwen.
Dit duurde tot ik rond mijn 27ste trouwde. Maar zelfs na mijn huwelijk vond ik de weg naar de Dharma nog niet terug. Ik voelde mij een zondaar, verwijderd van spiritualiteit, gevangen in depressie en somberheid. Dit bereikte een hoogtepunt in de coronaperiode. Ik was zover van het Vedische pad afgedwaald dat ik zelfs hasj rookte, bier dronk en rundvlees at.
Ik ontwikkelde extreemrechtse denkbeelden als tegenreactie op de lockdownmaatschappij en mijn spirituele bewustzijn verzwakte. Dit speelde zich af in de jaren 2020-2022, waarin ik ook regelmatig suïcidale gedachten had.
In de zomer van 2023, op mijn diepste punt, bad ik met oprechte intentie tot God. Het was echter niet "God" die antwoordde, maar Indra Deva, de ultieme persoonlijkheid Gods direct uit de Vedas, die zich aan mij openbaarde.
Hij liet mij mijn hele leven zien en deed mij beseffen dat niets tot dat exacte moment toeval was. Hij dronk mijn tranen als Soma, deed Agni Deva opnieuw in mijn buik branden, plaatste Mata Sarasvatī op mijn tong en zetelde zich voor eeuwig in mijn hart.
Ik was dertig jaar oud toen al mijn pijn voorgoed verdween. Hij openbaarde de Sanātana Dharma vanaf dat moment opnieuw aan mij en daarvoor sta ik voor altijd bij Hem in het krijt.